Hani herkes sanıyor ya beni mutlu,
Yüzümde gülümseme, gözlerim ise umutlu...
Ama bilin ki;
O adam ben değilim.
Düşünüyorum, hani iyi günüm bugün ya,
Herkesde yanımda;
Kötü günümde, gitme ona göre değil bu dünya,
Kimler diyecek bilmek istemiyorum..
Hani gülücükler serpen o çocuk varya!
Kim biliyor ya da düşünüyor,
Neler yatıyor o kahve koyusu gözlerin ardında,
Ama siz bilemezsiniz.
Yaşım 14, neler yaşadım bu hayatta bir ben biliyorum,
Düşünün bi;
Gencin yaşlısı olur mu bu hayatta?
Ben yaşlanmadan ölmüşüm aslında..
Çok seviyorsunuz ya beni,
Tamam. Bırakın artık şu palavraları..
Ben biliyorum herşeyi,
Ben biliyorum...
Biliyorum yüzlerce satırda bile,
Anlatsam bitmeyecek, yetmeyecek.
Küçücük yüreğimdekilere.. Ama bildiğim tek şey,
Beni bu satırlar bitirecek..
Eylül 11
Abdurrahim UsluKayıt Tarihi : 6.10.2011 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde en güzel mısra bu bence... Bu şiiri yeniden ele almak lazım bir çok yerde anlatım bozukluğu var...Bunları düzenlemek gerekiyor.
''Kötü günümde, gitme ona göre değil bu dünya,
Kimler diyecek bilmek istemiyorum''
''Düşünüyorum, hani iyi günüm bu gün ya,''
bu gün acaba bitişik mi olmalı diye düşünüyorum..
Düşünüyorum, hani iyi günüm bugün ya./ olmalı bence.
''Hani gülücükler serpen o çocuk varya!
Kim biliyor yada düşünüyor, ''
Burda ki yada'yı bitişik değil ayrı yaz...
''Düşünüyorum, hani iyi günüm bu gün ya,
Herkesde yanımda;
Kötü günümde, gitme ona göre değil bu dünya,
Kimler diyecek bilmek istemiyorum.. ''
Burda ne anlatmaya çalışılmış pek anlaşılmıyor...Belki büyük bir vurgu var ama vurgu tam anlaşılmıyor...Başlangıç var ama sonuç yok yani...
Şiirde bu dörtlük insanı boğuyor. Bunu yeniden ele almalısın.
TÜM YORUMLAR (1)