İçimdeki Nostalji Şiiri - Abdullah Tekmen

İçimde bir nostalji var yakar beni ateşi,
Bu nostalji senin tadın, senin tutkun nur tenlim!
İçimde bir nostalji var, söndürüyor güneşi
Bu nostalji senin zevkin, senin kokun nur tenlim!

Doyamadım, doyurmadın, umsuk ettin nur tenlim,
Benim yarım elmam idin, yarınımdın nur tenlim,
Kırk milyonda bir kişi de sen doğmuşsun nur tenlim,
İçimde bir nosta var senin aşkın nur tenlim!

Ölsem bile seni asla unutamam nur tenlim,
Hep seninle dolup taşar gönlüm, ruhum nur tenlim,
Yaşam sensin, doğan sensin, sen şeyim nur tenlim,
İçimde bir nostalji var yanar, bağrım nur tenlim!

Ulu Tanrı'm ikimizi bir yaratmış nur tenlim,
Hem bedensel, fizyolojik yaratılış nur tenlim,
Bir elmaydık yarım kaldık ne acı iş nur tenlim,
İçimde bir nostalji var sana yanış nur tenlim!

Okyanuslar söndüremez içimdeki yangını,
Bulamadım, göremedim hiçbir yerde dengini,
Ölüm bile ayıramaz beni senden ebedi,
İçimdeki bu nostalji bil ki, senin nur tenlim!

Sevgi ile sulanan gül, asla solmaz nur tenlim,
Bil ki, dünya geçicidir bize kalmaz nur tenlim,
Kötülükler bir gün çıkar, gizli kalmaz nur tenlim,
İçimdeki bu nostalji artar, sönmez nur tenlim!