İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ne ilk ne son kez kokluyorum üzerinize attığım toprakları.
Yaralarım kalın kabuklar altında gizli kanamalarla sızlarken,
Sitemli suskunluğumu salıyorum soğuk duvarlara.
Camlara yazılan baş harfleri silinmiş,
Yalnızca kangren yalnızlığımın çaresizliği parmak izlerimde kalan.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
