İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ne ilk ne son kez kokluyorum üzerinize attığım toprakları.
Yaralarım kalın kabuklar altında gizli kanamalarla sızlarken,
Sitemli suskunluğumu salıyorum soğuk duvarlara.
Camlara yazılan baş harfleri silinmiş,
Yalnızca kangren yalnızlığımın çaresizliği parmak izlerimde kalan.
Nereye sürsem elimi yalnızlık bulaşıyor,
Aynalarda parçalanıyor göz bebeklerim.
Sıkı bir tokat atıp gördüğüm sureti yerle bir etme arzusu,
Kendimle verdiğim kavgada mağlup sandalyesine oturtuyor beni.
Ben bana düşman, ben bana yenik
Hiç biriniz kıramazdınız hayallerimi ben ellerimle önünüze sunmasaydım,
Hiç biriniz gidemezdiniz ben gururumun avuçlarıyla ardınızdan el sallamasaydım.
Ben kırdırdım, ben gönderdim ben ben ben!
Ne umudun mavisi ne içten bir tebessüm siyahlara bulandı sevda.
Ruhum arafta üryan, ruhum ürkek, ruhum ıssız
Oysa mavi gülüşlü tablolarım vardı,
Soğuk duvarların kalbine mıhlayıp umuda bulayacaktım dört bir yanı.
Yalnızca baktınız görmekten acizdi gözleriniz,
Hiçbir lisana sığmayan sevdamı destan yapacaktım bana bir adım atan ayaklarınıza,
Yalnızca dinlediniz hissetmekten acizdi yürekleriniz. İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ilk ve son kez ağlıyorum içimde öldürdüğünüz geçici varlıklarınıza…
Kayıt Tarihi : 25.5.2009 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiçbir lisana sığmayan sevdamı destan yapacaktım bana bir adım atan ayaklarınıza,
Yalnızca dinlediniz hissetmekten acizdi yürekleriniz. İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ilk ve son kez ağlıyorum içimde öldürdüğünüz geçici varlıklarınıza…
çok içsel ve yaşanmış duyguların kelimelere döşmüş hali harika bi anlatım tebrikler
İçimdeki mezarlara
İçimdeki mezarlara güller ekiyorum bu gece,
Bu gece ne ilk ne son kez kokluyorum üzerinize attığım toprakları.
Yaralarım kalın kabuklar altında gizli kanamalarla sızlarken,
Sitemli suskunluğumu salıyorum soğuk duvarlara.
Camlara yazılan baş harfleri silinmiş,
Yalnızca kangren yalnızlığımın çaresizliği parmak izlerimde kalan.
Nereye sürsem elimi yalnızlık bulaşıyor,
Aynalarda parçalanıyor göz bebeklerim.
Sıkı bir tokat atıp gördüğüm sureti yerle bir etme arzusu,
Kendimle verdiğim kavgada mağlup sandalyesine oturtuyor beni.
Ben bana düşman, ben bana yenik
yürekten kutluyorum.çok güzel bir şiir bu. sana helal olsun.tam not.
Bu gece ne ilk ne son kez kokluyorum üzerinize attığım toprakları.
Yaralarım kalın kabuklar altında gizli kanamalarla sızlarken,
Sitemli suskunluğumu salıyorum soğuk duvarlara.
BENDE ))))
TÜM YORUMLAR (7)