İçimdeki Kuşlar Şiiri - Esel Arslan

Zulüm gibidir vuslatı bekleyen aşklar,
Gün boyunca özler beyninle bedenin
Karışır sevgine, doruğa ulaşan şehvetin.
Akşam üstleri gri sisler çöker içine
Bulanıklaşır aklın meyhane köşelerinde
Bir dublelik yoldur ama ulaşamazsın
Çekilir yüreğin her kadehte darağaçlarına.
Zehir zıkkım olur ard arda içilen meyler
Şarkılar acı verir dökülür hüzün dolu mısralar
Çalsa bütün sevdiğin şarkılar
Soğumaz yürek bir türlü ne yapsan
Atar damar kesiğinden sızar kan.
Bir özlemdir anlayamaz anlatamazsın
Yakar kavurur tüm benliğini
Unutamadığın öpüşlerde sıkışır yüreğin
Geri gelmez anılarda saklambaçlardasın
Bakınır medet umarsın, dost ararsın
Yabancıl sarhoş masalarında.
Çırpınır durur göğüs kafesinde
Özgürlüğü özleyen binlerce kuş
Bir solukta bıraksam dersin özgür
Aldığın her solukta yeni bir kuştur yar
Salınmaz kuşlar bir türlü özgürlüğe
Verdiğin amansız soluklarda bile.
Dinle sevgili beni dinle
Mukaddes bir azaptır bendeki aşkın
Bitecek sanıpta yanılma sakın
Çekeceksin sende benim gibi
Muktedirsen bu aşkın yorgunluklarına.
Enginlerde yolculuğa çıkan rüzgarlarız biz
Essek bir türlü esmesek bir türlü
Kavak yelleri değil biliyorsun başımızdaki
Bir fırtına hatta bir tayfun belkide.
Bulutlarda bekleyen bir deli rüzgarım
Neredesin, yola çıktım beklemelerdeyim
Sabahları özlem yüklü, geceleri kahır yüklü
Öksüz, yetim bulutlara sığındım
Rüzgarını beklemekteyim gel artık bekletme
Yaşamak anlamsız, tatsız ve renksiz
Fasit daireler çizip duruyorum gökyüzünde
Kendi rüzgarımın hapsindeyim
Bir başıma çemberlerimde sensiz.

2006- Ankara