Ne zaman deli dolu bir yağmur yağsa
İçimdeki kuş, kanatlanıp gider
Şehrin varoşlarına,
Konar en harap evlerin çatılarına
Süzülüp içeri gözlemek ister
Çocukların üzerine yağmur damlıyor mu?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
On yaşındaki Büşra'ya gösterdiğiniz duyarlılık karşısında duygulanmamak olası değil, yapılacak bir şey bulamamanın ezikliğiyle ancak Minik Büşra'ya acil şifalar dilerken, duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Sizin ve derneğinizin katkılarını saygıyla karşılıyor, duyarlı yüreğinize anımsattığınız bir Nazım Usta şiirini armağan ediyorum.
Saygılarımla efendim...
Kız Çocuğu
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kâat gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
Nazim Hikmet Ran
Sayın Naime Özeren , içinizdeki kuş'un hikayesini de okuduktan sonra söyleyecek bir söz kalmıyor geriye . sadece duyarlı yüreğiniz karşısında eğilmekten başka ...
Kutluyorum sizi ...
Şiirlerini ve seni yeni tanıyorum.. şiirini okudum canım..hele hikayesi yüreğimi üzdü.. hiç bir çocuk hasta olmasın diyorum.. onlar daha yeni geldiler dünyaya... annelere babalara sorsalar her anne her baba yavrum hasta olacağına ben hasta olayım der bilirim.. sevgilerimle canım..
perinur olgun
Bana, 'BOŞ VERİN. TAKMAYIN!' diye yazmışsınız üstadım. Ama biz şiir yürekliler daha duyarlı, daha kırılgan oluyoruz. Tıpkı sizin 'içinizdeki kuş' gibi... Bana necilik, boşvermişlik bize göre değil. Başkalarının acıları bizi kanatır! Kilise çanları çalarken midelerimizde, biz başkalarının açlığına üzülürüz. Şair olmak biraz da budur. Yaşadığı topluma ve o toplumun insanına, sorunlarına duyarlı olmak...
Alkışlama yetmez biliyorum ama, ancak duyarlı yüreğinizi hak tanınan en yüksek puanla kutlayabilirim. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta