Nedendir bilmem,
İnsanın bir saatı,Bir saatına uymuyor.
Bazen,fırtınalar kopuyor içimde,
Bazende,durgun bir deniz gibiyim,
Uzaktan gelen rüzgarın fısıltısı,
Hele,içerisinde lirik bir gitar sesi,
Alıp götürüyor beni uzak diyarlara.
Unutuyorum yalnızlığımı,
Bir anda aklıma sen geliyorsun,
Gülüşün ve de dudaklarından dökülen,bal misali kelimeler,
Karanlık gecelerim aydınlığa dönüşüyor bir anda seninle,
İçimdeki fırtınalar diniyor adeta,
Sensiz iken,seni düşünmek ne kadar acı ise,
Seninle sensiz olmayı düşünmekte o kadar acı benim için.
Öyle an geliyorki,
Yağmur altında sanki çölde gibiyim,
Bazen divane oluyorum seni düşünmekten,
Bazende içimde bir korku,
Sen varken sensiz kalmaktan,
Yalnızlıktan,
Etrafımdaki tüm güzelliklerin,
Benden uzaklaşmasından korkuyorum.
Her saniyemi seninle yaşamayı düşünürken,
Günler,hatta aylarca senden ayrı kalmaktan korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Kaybetmek korkusudur' o... Sevenlerin derdi, bir türlü atamadıkları endişeleri, en küçük ayrılıkta yalnız kalmaktan duydukları sızıdır...
Haklısınız değerli dost... 'Yanındayken duyar insan, bir gün O'nsuz' kalmanın dayanılmazlığını...
Kutluyorum şiiri ve değerli şairi...'
Güzel şiirdi, kutluyorum.
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (21)