İçimdeki Kelimeler Şiiri - Melisa Parlak

Ağlasam da dökülmüyor parmaklarımdan,
Kahkahalarla gülsem de düşmez sırtımdan
Kaybolan bir gülüş kadar yarım
Unutulmuş bir mevsim gibi uzak
Bulamaz ki arzusunu insan içindeki kelimeleri arayarak.
-Bulur bulur.-
Kitabın arasından çıkan kurumuş bir çiçek kadar
Geçmişe ait
Geçmişten gelen
Beni ben yapan şey henüz söylenmemiş kelimeler
Dile gelseler anlatırlar neler neler
Ararken kendimi unuttuğum
Emektar parmaklar önüne ne gelse yazıyor
Acıyı da şaşkınlığı da başka bir kaynaktan alıyor
Yan yana gelişleri anlamlı ve dizilişleri özel
Yana yana gelirler bazen beynimde kopar bir sel
Anlayamam kendimi bile anlaşılmaz silsileler
Yığınında yalnız kalırım ve olurum bir derbeder
Biliyorum ki çok az insan bunu dert eder
Aramadan bulduğum şeyler de var elbet
Kısa sürüyor o kelimeler ben de bilmem kıymet
Çok açık, dökülecek kelimeler acıdan gelmeli bu bir gerçek
Çözülür belki her şey kalbini dinle ve gayret et
Biraz da hayatın gerçeklerine karşı metanet
Bir tutam açık yüreklilikle birleştiğinde
Güzellikleri de görebilmeyi ümit et
Şimdi içiyorum içimdeki kelimeleri
Yutkunamazdım önceden, boğulurdum, güzellikleri görmezken
Öğrendim mi harmanlamayı
Acıları bir kenara koymayı
Tek isteğim
Gülüşü tamamlamak
Mevsimi hatırlamak
Hatta kendimi de