İçimdeki Kale Şiiri - Kırgın Sümbül

Hayranlık duygusunun gerçek olduğu
Mantığın şaştığı, aklın durduğu
Az önceki kapıyı açınca sorulur oldu...
Karşımda kocaman mavi bir alan
Alanın ortasında
Sözünü ettikleri yuvam
Koşsan koşulmaz...
Uçsan uçulmaz...
Düşün dediler, zaman kaybetmeden düşün biraz
Düşünmeye kalmadı, büyük kapı açıldı.
Zorun ötesindeki zorluk,
Sanki bir asırlıktı...
Girdim içeri hiç düşünmeden,
Çok zaman geçmişti bu günü beklerken...
İçerde zincire vurulmuş bir gönül,
Ve çekecek acısı kalmamış bir ömür
Yan yana, omuz omuza,
Karanlıkta karanlığa bakıyorlar, şuursuzca...
Bir karabatak kuşu gibi
Bekle ki çıkacaklar aydınlığa...
Ben beklerim belki,
Sen beklersin belki...
Peki ya 'ZAMAN'
Hiç beklediği görülmüş mü ki? ! ...