Pulluğun toprağı parçaladığı gibi,
Sende, yüreğimi paramparça ettin.
Kasırgaların herşeyi yakıp yıktığı gibi,
Sende, umutlarım bir tarafa, geleceğimi yok ettin.
Neden sevgilim,
Mutluluğun resmini çizecekken ikimiz,
Sevda çiçekleri kök salıyorken gönlümüzde,
Neden birtanem,
'Allah gölge düşürmesin sevdamıza' derken,
Neden,
Bu aşk bitti.?
Mutluluğun resmini Abidin * bile çizememişken,
Benim mutsuzluğumu, hangi ressam çizebilecek.
Hangi şair, gözlerimdeki hüzünü anlatabilecek.
Ya içimdeki isyanı, hangi güç durdurabilecek.
İşte geride bıraktığın eserin,
Boynu bükük, yetim çoçuklar gibi,
Kimsesiz ve sevgisiz kalmış gibiyim.
Duygularım perişan, dünyam darmadağın.
Paramparça bırakacağına beni,
Ne güzel olurdu, çekip vursaydın.
Ya sen,
Sen nasılsın., sevgilim.?
*Uluslararası ressamımız, üstat Abidin Dino
Kemal KÜÇÜKTEKİN
27.11.2007
Karaman
Kayıt Tarihi : 27.11.2007 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabır gerek çaba gerek aşk gerek
Bunlar haricinde sözüm bulunmaz
var olandan cuşa gelen meşk gerek
Selam şair.Başarılar.
TÜM YORUMLAR (2)