Suskun bir ırmak gibi akıyor içim,
ne bir taş değiyor derinliğime,
ne de bir ses bölüyor uykusuzluğu—
yalnızca ben
ve içimde büyüyen sonsuz bir sessizlik.
Zamanın unuttuğu yerdeyim artık,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta