İçimdeki His Şiiri - Ozan Türk

bana dokunduğunda
İçimdeki his olsan
gider o an,
Uyuştururdun kendini
içinde bulunduğun bedene yaptığına dayanamazdın...

dudaklarının kadınlığı parladığında aklıma
gülüşünde bu dünyaya ait olmamak kaidesi
içimdeki his olsan
kapatır gözlerini
ellerinin arasına alır kafanı
duvarlar arardın vurmak için

Saçların bulunduğun yerden alıp
Seni de benimle beraber götürseydi eğer bir kez olsun;
O gidilen yerlerin kusursuzluğu,
Yandan çarklı bir İstanbul,
Turkçenin guzelliği,
Ya da büyük düşün çığlıkları ve güçlülüğü,
Her an durabilecek olan zaman…
Ve oradasın bulunduğun yerden hem de
Sarılmak unutmamak hissi olsan o an içimdeki
Uyumak istersin…

Büyük uzaklık sonrası
bu yakınlığını duyan olsaydın içimde
Ve ulaşılabilirliğinin ah ını yaşasaydın
keşkelerinin gereksizliğini anlamış olman yıllarına mâl olsaydı
beklemek artık daha zor,
umuda biraz daha sarılmış olsaydın,

Yani olmayacaklarını biraz inceltip,
içimde sana bakan bir his olsaydın,
işte o an ne bir imkansızlık kabulü daha
ne de boğazında her zamankinden bin kat güçlü Ares’in kılıcı...