Sana doğru koşarken, düştüm...
Garip sesler çıkararak..
Telef oldu içimdeki hayvan....
Yarından sonrası yalan....
Yalandan öncesi dolan...
Aşk dediğin hiç bitmeyen bir roman ..
İnsanlar tanıyorum, çok okuyarak kaybolan..
İnsanlar tanıyorum,hiç okumadan yok olan .
Üç kere evlenen bir taze gelin aslında anlatılan...
Her seferinde kod adı Leyla...
Çamurdan çıkarılan.....
Sana doğru koşarken düştüm....
Dizlerim kanadı yokluğundan..
Garip bir şarkı duydum eski bir radyodan...
Azar işiten çocuk gibi üvey bir babadan...
Kâh güldüm kâh düşündüm kâh öldüm...
Vazgeçer gibi oldum yazdığım son mısradan.....
Takvimlerde her zaman dündüm...
Sana doğru koşarken, düştüm...
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 16.7.2022 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"İnsanlar tanıyorum,hiç okumadan yok olan"
ve ne büyük bir keder bunu bilen için, dedim.
Saygımla şair.
Çok güzedi.
Tebrikler, saygılar, şair.
TÜM YORUMLAR (2)