İçimdeki Haykırış Şiiri - Mustafa Buluç

Efendim!
Sen gittin gideli
Nâdân gönüllere söz geçiremedik
Adından bahsedemez olduk
İsmini anar iken
Gem vurdular ağzımıza, konuşturtmadılar
Ne konuşabildik seni ne anlatabildik
Ne de anlayabildik
Sultanım!
Tutamadık ahd'ımızı
Senki en güzel örnekken
Başkasına kaptırdık benliğimizi
Oysaki sende eritmeliydik kendimizi
Olamadık vahşi kadar
Tevbelerimiz tevbeye muhtaç
Sol yanımız güftelerle dolu
İçimiz saatli bir bomba gibi
Patlarcasına haykırıyoruz
Damarlarımıza gark ettiğimiz kanlı kelimeleri
yaldızlı cümleleri, esrarlı gizemleri
Secdelerde haykırıyoruz
Yüce dosta yalvarıyoruz.
Elest Bezmi'nde "BELA" diye haykırmıştık
İmtihanımız oldu haykırdığımız
Olsun! Sevgiliden gelen herşey tatlıydı bize
Acısı da, kederi de, derdi de