Güneşin deniz ufkunda batan,
Bulutlara düşen mor ve erguvani kızıllığında.
Bir hasret düştü içime, yılların ötesinden.
Son kez birleşerek ayrılan,
Ellerimizin vedası burktu içimi.
Her seferinde sana sunduğum kırmızı gülleri,
Kurutup sakladığın, özledikçe çıkarıp,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Unutmak yaşamaktan zordur...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta