Umutlarım dağlardan büyüktü bir zamanlar,
Gerçekleşecekleri günü düşündükçe sıcacık olurdu içim,
Ne bahtsızdır onu sadece ''fakirin ekmeğidir'' sananlar,
Oysa bir amaca sarılmak şart, yaşamak için.
Mutluluk ona varmaya çalışmakmış meğer,
''Tek çabalık'' mecali bile yok oysa şimdi gönlümün,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
