Karanlık sular gibi derinleşir sessizliğim
Her gece biraz daha büyür içimdeki boşluk
Anıların küllerinden doğan hayaletler
Fısıldar kulağıma unuttuğum günahları
Tozlu raflarda saklı kederler uyanır
Dans eder zihnimin kenarında usulca
Kimse bilmez içimde kopan fırtınaları
Ve o kasırgada kaybolan parçalarımı
Gölgeler büyür, sarar ruhumu zincir gibi
Her nefeste biraz daha çoğalır karanlık
Yutkunduğum acılar, sustuğum hakikatler
Örter benliğimi siyah bir örtüyle sessizce
Kayıt Tarihi : 19.9.2024 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!