Gittin de çok uzaklara,
Bir iz bırakmadın ardından.
Ne yönüne uçtu kuşlar,
Ne kelebekler kanat açtı.
Bulutlar bardan bardan dağıldı,
Yağmurlar hışım gibi, çığ gibi!
Ne seni gören var, ne izini yoran;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta