İçimdeki Fısıltı Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Sabaha uyandım,
ışık çizdi camı,
Rüzgâr, içimde
bir melodi gibiydi hâlâ,
Ama taze bir esintiydi şimdi,
Senin kokunu getiren
uzaklardan.
Bir taşın gölgesinde
serinleyen anılar,
Suyun narin kıyısında
yıkanan hüzün.
Her damlada
senin adın yankılanıyor,
Hatta sessizliğin
en derin oyuğunda bile.
Deniz, her dalgasında
seni heceleyen bir şair,
Gökyüzü, her maviliğinde
yüzünü çiziyor.
Sana değmeyen
hiçbir şey yok bu evrende,
Her zerremde sen,
her nefeste sen,
her uyandığımda sen.
Yokluğun
bir boşluk değil artık,
Aksine, her şeye sinmiş
bir varlık.
Bir çiçeğin açılışında,
bir kuşun kanadında,
Her yeni başlangıçta,
seni buluyorum yeniden.
Ve biliyorum,
bir gün bu rüzgâr,
Seni de
getirecek yanıma,
Kokunla sarılacak
her boşluk,
Ve o zaman,
içimdeki fısıltı,
Gerçek bir şarkıya
dönüşecek.