İçimdeki Fırtınalar Şiiri - Zafer Çağlar

Ne zaman bir rüzgar esse,
Savrulur,sarhoş olurum ben;
Bir yaprak gibi sürüklenip,
Giderim uzaklara.

Ne zaman bir rüzgar esse,
Uçarım ben kanatlanıp;
Çıkarım mavi göklere,
Geri dönmemek üzere.

Ne zaman bir rüzgar esse,
Yelken açarım ben sonsuza;
Boğuşup dalgalarla,
Varırım ıssız limanlara.

Ne zaman bir rüzgar esse,
Diner bir süre sonra;
Ama içimdeki fırtınalar,
Hiç dinmiyor,sen olmayınca!