odamda soluk bir ışık,
dışarısı karanlık..
karanlığın içinde,
beyaz,beyaz noktalar;
kar...kar...kar...
karım ve çocuklarım,
içeride uyuyorlar.....
odamda soluk bir ışık,
masam dağınık..
o dağınıklığın içinde,
bana yazdığın mektuplar,
fotoğraflar,
sana ait eşyalar..
sabahın olmasına daha çok var..
karım ve çocuklarım,
içeride uyuyorlar....
odamda soluk bir ışık,
radyom açık..
radyoda çalan şarkılar
kimi nihavend..
kimi hicazkâr..
ama
hepsinde hüzün var,
hepsinde ayrılıklar...
karım ve çocuklarım,
içeride uyuyorlar....
odamda soluk bir ışık,
dışarısı karanlık..
karanlığın içinde,
beyaz,beyaz noktalar..
benim içimde,
lodoslar...poyrazlar...fırtınalar....
karım ve çocuklarım,
içeride hala uyuyorlar......
ocak 1988
göztepe
Kayıt Tarihi : 8.2.2011 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!