Suskun
Karamsar beklerken
Geldi
Yalnızlığımın ortağı
Aşk,aşk!
Dedikleri buymuş?
Senin neyine aşkı tatmak
Aşk, mutluğu ölümle kavurmakmış
Katlanamayacaklarını yaşamakmış.
Kavursun duygularını kör gözleriyle
Külleriyle savursun yokluğa
Unutur muyum acını yaşayarak
Kahrolmak seni
Geri getirir mi bana?
İçimde ikinci bir insanı sevmek gibiydi
Seni sevmek
Ne güzeldi seni umut etmek
Kar tanesinin soğukluğundaki sıcaklığını hissetmek
Bir sedye üstünde
Ölümle yaşam arasındaki seni anmak
Karanlık bir odada
Aydınlıklar içinde seninle yaşamak
Ayaklarının ucunda
Derinliğini hissedemediğin uçurum
Çölde seni arayan bir damla su…
Okyanusun ortasında kaybolan bir yelkenli
Oysaki;
Karanlığı aydınlatmaya çalışan,
Avuçlarında
Eriyen mumlar gibiyim ….
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)