İçimdeki fırtınanın,
Sebebini biliyorsun.
Sönmüş, küllenmiş bir aşkın;
İzlerini siliyorsun.
Yaptıkların yetmedimi,
Sen daha ne istiyorsun.
Sanki hıncın varmış gibi,
Hep üstüme geliyorsun.
Ezdin kum tanesi gibi,
Rüzgarınla eliyorsun.
Ne bu kine sebep, söyle;
Beni çok mu seviyorsun.
12 Temmuz 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 20.4.2010 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!