Sen içimden kopup gelen fırtına
Hasretim herşeyden gizlediğim
Biter mi bu yolculuk yüzyıl sonra
Artık yaşamaktan yorgun düşeceğim
İsyanıma aldırma
Titreyen bir ışığa saplandı bakışlarım
Renklere yabancıyım
Ruhumu çapraz ateşe aldı gözyaşların
Gönülden yaralıyım
Göremeden yosun tutmuş kıyıları
Işıltılı kumlarını sahilin
Uzak ülkeler canlanmaz hayalimde
Gemilerim dağlardan yürümez denizlere
Hangi sözdü rüyamı kâbusa çeviren
Çağlayan ırmaklarımı durduran
Sevdama pusuı kuran görünmeden
Gittiği her şehirden kovulan
En silinmez acılar bile geride kaldı
Terketmedi hüzün beni
Durdu zamanın kalbi
Sevdi yalnızlık beni.
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terketmedi hüzün beni
Durdu zamanın kalbi
Sevdi yalnızlık beni.''
Aslında her insan yalnızdır hayatta.Kutlarım Mehmet bey.
TÜM YORUMLAR (2)