İçimdeki fırtına

Yine sisli bir hava var.
Bulutlar kapkaranlık yapmış heryeri.
Çakal sesleri geliyor,
Uzaklardan bir yerlerden.
Rüzgar, üstüme başıma
Toz zerrecikleri atıyor.
Korumaya çalışıyorum gözlerimi.
Dengem bozuluyor. Üşüyorum
İçim titriyor.
Gök gürlüyor, yagmur delirmiş,
Deniz kabarmış, dalgalar çıldırmış.
Hapsetmişim hepsini,
İçimde fırtınalar kopuyor.
Kuşlar korunacak yer arıyor; konamıyor.
Balıklar şaşkın; alık alık bakıyor.
Tilki tam köşeden bakıp sırıtıyor.
Karıncaların, böceklerin yuvaları başlarına
Yıkılmış ağlaşıyorlar.
İçim kan ağlıyor.
Aşkım kalbime saklanmış, hiç gözükmüyor.
Ayılar kurtlar köşeleri tutmuş.
Kimse ortalığa çıkmıyor.
Kendimi atıyorum çılgın sulara.
Boğulmamak için mücadele ederken,
Bir taraftanda;
Yağmurun ıslatmasına izin veriyorum.
İçim yanıyor.
Duygular, hisler yok oldular.
Arzular istekler bitmiş.
Sevgililer yok artık.
Yok elele tutuşupta, sevgi sözcükleri mırıldananlar.
Herkesin elinde para;
Satın alıp duruyorlar birbirlerini.
Dost bildiklerim; nanik yapıyor yanıbaşımda.
Çamurlu bir sele kapıldım, sürükleniyor,
Kurtulamıyorum.
Canım yanıyor.