Sor kızıl akşamlara, yüklemiş günaşırı dertlerimi
Şu mor gecelerinde parçalanmış kederlerim saklı
Hiç uyanamadım ki koynunda pembe şafağı
O günden bu yana, en içli ağıtlarla yaşıyorum sevgili.
Sormuyor mazi, suskun resimler, hayaller dargın
Her bir şeyi içime attığım o günden beri doğru
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Yakup kardesim gene depresmis duygularin..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta