İçimdeki Devrim Şiiri - Barış Sevinç

Otururken yine aynı kafede
Yanımda sen ve tanıdık insanlar
Dalmış gitmişim uzaklara
Gözlerim bir hoş bakıyor.

Yine aynı uzaklarda kalabalık var
Dönmüşüm yüzümü insanlara, sırtımı değil
Seçiyorum yoldaşlarımı birer birer
Onlarda da aynı heves, aynı heyecan var.

Yine aynı uzaklarda üzerimde şair ceketim
Yakaları duvar dikliğinde ve sert
Başımda kasketim kan ter içinde
Elimde ise bildiğim tüm öğretiler var.

Yine aynı uzaklarda ellerim havada
Bir avucumda özgürlük ötekinde isyan
Yoldaşlardan yükselen uğultu, çığlık, kargaşa
Sanki devrim öncesi eylem tadında

Bir öpüşüm yetti bana, toparlandım
Etrafıma baktım yine sen ve tanıdık insanlar.
Belki o geniş kalabalıkta değildim ama
Umutluydum, yine de heyecanlı
Geleceğe ertelenmiş hayallerimle
Bir adım yol daha aldım.