Bir çocuk vardı,
Sanırım onu arıyorum,içimin;
Dar sokaklarında.
Üstü başı çamur içinde,
Yaşlı idi gözleri...
Islak manasında sanmayın!
Yaşlı bir adamın bakışları gibi, yaşlıydı,
Hem de ıslak.
Şimdilerde,
Varoşlar dedikleri yerde,
Uzağa gitmeye gerek yok;
Onlardan her yerde, her mevsimde,
Yüzlerce...
Sancılanıyorum zaman zaman,
Benim de yaşarıyor yaşlı gözlerim.
O çocuk nerde, bir bilen, gören var mı?
Varsa gönderin bana
Okşayıp saçlarını, özendiği her şeyi alacağım...
Yeter mi emekli param,
Yetmezse ne yapıp yapıp, düşlerine kavuşturacağım.
Teşbihte hata yoktur, bataklığı kurutmak lazım derler...
Yani bir kişiyle, bitmez ki,
Dinmezki bu acı.
Hadi el ele veripte birlikte,onlara,
Çocuk gibi bakmayı öğretelim...
Bir çocuk vardı,
Sanırım onu arıyorum;
İçimin dar sokaklarında...
10/Ağustos/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 10.8.2009 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çocuk gibi bakmayı öğretelim...
Bir çocuk vardı,
Sanırım onu arıyorum;
İçimin dar sokaklarında...
ne zaman ki terk eder çocuk o sokağı
her yer virane demektir...
içinizdeki sevinç çığlıkları susmasın
saygılar
TÜM YORUMLAR (3)