İçimdeki Çocuk Ağlıyor Anne

İçimdeki çocuk ağlıyor anne
Anne diye haykırıyor çığlık çığlığa
Anneeeeeee...

Ne olurdu, ne olurdu bir kez
Evladım deyip sarılsaydın
Sorgusuz yargısız
Bağışlasaydın tüm günahlarımı

Saçlarımda dolaşsaydı ellarin
Parmaklarının ucuna takılı yüreğim
Bir serçe misali çırpınsaydı
Havalansaydı bir yerlerden
Kanadı kırık kırlangıç misali

Yüreğim üşüyor anne
Ben üşüyorum
Ayaz yemiş ekinler gibi
Don vurdu
Gönül bahçemin sürgünlerini

Bir kez, bir kez anne
Sarılsaydın tüm sevginle
Dizlerine koyamadığım başım
Ağır geliyor bedenime

Üşüyorum, üşüyorum anne
İhtiyacım olan anne sevgini
Gömdüm de bakışlarımın gerisine
Çuval çuval dağıtıyorum
Her önüme gelene

Sensizliğin acısı çöktü yüreğime
Bu cehennem sıcağında
Dişlerim öyle vuruyor ki birbirine
Ben hiç evladın olmadım
Şefkatini duyamadım sesinde
Anne...

Yoksa, sen
Sen beni hiç sevmedin mi anne?