İçimdeki Çocuk! Şiiri - Nevin Akbulut

Kendime küsüp küsüp, Sana koşan bir çocuk
İçimdeki..
Yolunda ölecek kadar inanan..
Koşuyorum…
O kadar hızlı koşuyorum ki,
Yoksa kaçıyor muyum bilmiyorum..
Kaçışım kendimden Sana mıydı
Bilemiyorum..

Çocukça kızıyorum işte..
Kızarken ki bakışlarım takılı kalıyor gözlerine..
Sana dünyaları verdim,
Sen dünyamı aldın…

Her şeyden kaçıp, Sevgine sığınacaktım..
Hiçbir günah yoktu bildiğim..
Tek Gün/ah’ı Sen de gördüm..
İçimdeki çocuk can çekişiyor..

Beyaz bir tablo hayal etmiştim hep..
Kirleneceğini bilemeden..
Eteklerim ıslandı gözyaşlarımdan..
Sana kalkan yaptım bedenimi
Islanma diye..

Şimdilerde, neyim? Ne taraftayım
Kestiremiyorum..
Tek yaptığım
Kucağımdaki bebeğe sarılır gibi sarılmak Sana
Sarmak…

Uyumak, Uyumak istiyorum..
Sakın uyandırmayın
Çok acırım..
Sana kalan içimdeki Sen..
İçimdeki çocuk ömrümün kalanı…

(Sekiz-Mayıs-2011*20:30)