İÇİMDEKİ ÇOCuk Şiiri - Macide Şeyhoğlu

Ne yazık!
İçimdeki çocuk büyüdü artık.
Şimdi ne bisikleti var
Ne de gökyüzüne ulaşan uçurtması.
O çocuk,zannederdi ki
Yıldızlar misketleri gibidir.
Güneşse,topundan biraz daha büyük.
Çatıya çıksam derdi,
Tutabilirim beyaz bulutları.
Daha dün şaşırmıştı.
Dünyanın ne kadar büyük olduğuna.
Gizlice gittiği karşı tepeden,
Bakmıştı da ufka doğru.
Büyüklerin olağanüstü dedikleri,
Elma şekeriydi herhalde.
Berbat olansa,sevmediği yemek.
Keşke hep çocuk kalabilseydi.
Büyümesini söylemeseydi biri ona.
Öğrenmeseydi yıldızları güneşi,
Öğrenmeseydi bulutlara ulaşamayacağını.
Bilmeseydi dünyanın acımasız olduğunu.
Ve her şeyin ufukta bitmediğini.
Anlamasaydı elmanın üstündeki şekerin,
Büyüklerin aldatmacası olduğunu.
Berbat olanınsa,büyümek olduğunu.
Ne yazık!
İçimdeki çocuk büyüdü artık.