kayıp içimdeki çocuğu düşürüyorum birden karanlığa
nereye dokunsam boş bir his
karanlıklar batıyor damarlarıma
kan olup akıyor yalnızlığım
odanın tam ortasına
kusuyorum avuç dolusu
okyanuslar dolusu kusuyorum
nefesim düşüncelerim hiçbiri yok
sen de yoksun artık
kendimden herşeyden herkesten iğreniyorum
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 20:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!