Aslında hiç büyümedim.
Bir yanım hep çocuk kaldı.
Yüreğimde gizledim sadece o çocuğu.
Kimse dokunmasın ,kırmasın diye,
Derin,karanlık kuyularda,penceresiz odalarda sakladım.
Bazen izin veririm,ortaya çıkmasına,
O anlarda özgür olur.
Kahkahalar atar pervasızca,
Kuşlar ile yarışır, uçamasa da.
Büyüyen yanım hep kıskanır onu.
Yakışmıyor sus diyor, otur oturduğun yerde.
Çevre diyor,kim neder diyor.
Hiç bitmiyor kuralları.
Belkide haklıdır.
Susmalı içimizdeki çocuk.
Susmalı ki! Kararsın dünya.
Susmalı ki kazansın hüzün.
Susturabilseydim eğer onu.
Daha mutlu olurdu herkes.
01-06-2012
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Biraz imge görmek istedim şiirinizde dolaştım ama bulamadım. Anlatımlar çok güzel ama tek düze. Duygu çok yoğun vede keskin
Umuyorum yapıcı olmuşumdur. Bir kaç şiirinizi de okuyacağım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta