İçimdeki Çocuk Şiiri - Said Toprak

İÇİMDEKİ ÇOCUK

Yazmak içimdeki çocuğun adı
Sence buna gerekmez mi dadı
Durmadan ne istersin der kadı
Ah! âşıklar ateşsiz külle yandı

Kader gece gündüz hayatı örer
Kimsesizler içlerini kime döker
Söyle bu kördüğümü kim çözer
Ağlanacak haline nasıl da güler

Bir koşuşturma içinde yaşayan
Hiç durmaz mal-mülk toplayan
Uzun emel sevgisini eceli geçer
Sırtındaki yükle Sıratı mı geçer

Etrafındaki iyileri kim seçemez
Emaneti niye o sahibine vermez
Gariplerin yüzü nedense gülmez
Tok olan açın halini hiç bilemez

Ademoğlu düşmanların çoğaldı
A vicdanına sor, kendini nasıldı
Sana ulaşmazsa O’nun şefkat eli
Rabbi anamaz hiç kimsenin dili

Can kuşum uçmak için uzaklara
Tutuşur o Mesire’nin sıcağında
Neden kanar nefsim o tuzaklara
Baksa toprağa düşen tohumlara

Güvenle bakmalısın hep yarına
Alnına yazılan olay gelir başına
Ne yazdın dünyada mezar taşına
Adaletli olarak hesap ver kaşına

Mü’min olan düşmez hiç darlığa
O geniş Rahmetinle bizi yarlığa
Asılmış takva ta Süha yıldızında
Öfkesini kim yutabilir kızdığında

Yarışı kazanmayı ister temiz sine
O sevgisini dönüştürmez hiç kine
Yoksa mensup değil mi aynı dine
İyiliklerini unut hatırlanasın diye

Kalmaz dostlar yeryüzü kimseye
Değmez gönül kırmaya sevenlere
Adı için yaşayan arifler her yerde
Mutlu ve mesut olur, bil derdiyle

SAİD TOPRAK