İçimdeki Çocuk Şiiri - Servet Yüksel

Sen ey içimdeki yaramaz çocuk
Annemin sessini duyuyor musun?
Yine kar yağıyor, hava çok soğuk,
Yoksa mışıl mışıl uyuyor musun?

Hala yüreğimde sancı çekerler,
Yarım kalan masalları ninemin.
Ne tatlıydı o naneli şekerler,
Ah bir bulsam ceplerini dedemin.

Dizüstü sedirde zaman erirdi,
Hafızama işlenirken sûreler.
Herkes düşlerini bana verirdi,
Hani nerde fethettiğim yürekler.?

Azık götürürdüm bağa, bostana.
Ne hoş utanırdı kızlar, gelinler.
Bereket bir yana, şükür bir yana,
Harmanlarda savrulurdu ekinler.

Gözlerimde binbir çiçek açardı,
Artik ağlayamaz, gülemez olduk.
Böyle çabuk büyüyecek ne vardı?
O günleri özlüyorum be çocuk.!