Pamuk helva aldım,
Pembesinden,
Dünyayı pembe görmek istedim,
Bir elime de kıpkırmızı elma şekeri,
Sonra saçlarımı iki örgü ördüm,
Yüzümede kalemden çiller yaptım.
Gönderdim karabulutları başka diyarlara,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Çok güzel bir şiir.
İnsanın içindeki çocuk ruhu hiç ölmemeli.=:)))
'İçindeki çocuk gibi yap biraz,
Çocuk düşmekten yılmaz,
Ağlamaktan utanmaz,
Israrcıdır,
Almadan susmaz.
Sende öyle ol,
Bırak içindeki çocuk konuşsun biraz.'
ah o çocuğun ağzını tıkamasak neler olacak neler....tebrikler
İçinizdeki çocuk güzel konuşmuş şiirinizde...
Ben de çocukluğumda Ayşegülü okurdum. O güzel resimlere bakıp ne hayaller kurardım.. O çocuk büyüsede hep içimizde kalıyor.. Çocukların umut gözleri güzeldi... O gözlerle hep bakın dünyaya...
Pembeli olsun... Karanın hiç bir rengi çalmasın pembelerinize...
Güzel şiire ve yazan yüreğe tebrikler
Sevgimle
icinizdeki cocuk hep yasasin,,tebrikler güzel siirdi,
selamlar
Konuşsum hepimizin içindeki masum çocuk.. Artık yeniden o çocuğun gözleriyle dünyayı görüp, masumca bilinçlendirmek gerek...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta