Icimdeki Cocuk. Şiiri - Mehmet Yılmaz

Mehmet Yılmaz
112

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Icimdeki Cocuk.

Gece saatlerce balkonda oturdum. O kayan yildizin acaba nereye düstügünü düsündüm.
Rüzgar titretiyordu kalk git diyordu.
Üsüyordum,seni düsününcede bir sicaklik geliyor tebessüm ediyordum.
Sonra o rüzgarda karismis saclarin geliyordu aklima.
Ellerimle kulaginin arkasina atiyordum.
Icli Icli bana bakardin sende.
Simdi yoksun, sende balkondamisindir acaba?
Soguga aldirmadan o düsen yildizi sende düsünüyor musun?
Burda ki yildiz sendin,
Orda ki de ben.
Kaydin gözlerim önünden ve ben hic bir sey yapamadim.
Basimi yere egdim ve titremeye basladim.
Yorgundu bedenim.
Sanki uzun bir merdiveni tirmanis bacaklarim halsizdi.
Belkide cok kosmaktan sana.
Gözlerimdi solgundu parlamiyordu.
Belkide aydinligin yokolmustu gözlerimden.
Avuclarimda kaniyordu, yoktu ellerin.
Karanlik cöküyordu evimin duvarlarina.
Yüregimse düsen yildizin arkasindan gidiyordu.
Engel olamadim gitti, onuda kaybettim.
Acaba yüregimde sen mi vardin hala?
Gitmesinin sebebi muydu?
Belkide...
Belkide yok olmak istiyordu artik kollarinda
Öldürmek istiyor, bu anlamsiz hayati ve omuzlarina cöken o sevdayi.

Icimdeki cocuk hala yildizi düsünüyordu.
Ben cikmak istedim.
Ve onu yalniz biraktim.
Evimin kapisini actim,karanliga dogru ilk adimi attim.
O balkonda geceyle savasirken,
Bende aydinligi bulmak icin karanlikla savasacaktim.
Istedigim o gündüzünü bulsun,
Bende aydinligimi.
Bir kac adim attim,yere düstüm.
Bedenimdeki yaralar cok agirdi,yürüyemiyordum.
Her tarafim kan,leke,yara bere icindeydi.
Attigim her adimin icinde benden bir parca vardi.
Aslinda sen vardin.
Agzimin kenarinda bir sey hissettim,
Dudaklarin geldi aklima,gene güldüm.
Parmaklarimla üzerinden gectim.
Elimin üstüyle silmeye calistim.
Ama olmadi, aklimdaydi hala dudaklarin.
Seni unutamadigimi düsündüm.
Belkide seni aramaya cikmistim,
Belkide seni kurtarmak icin karanlikla savasaktim
Bilmiyordum, sadece yürüyordum...

Icimdeki cocuksa, rüzgari eline almis onunla oyun oynar gibiydi.
Yildizla,ayla köse kapmaca oynuyordu.
Gündüzü beklemeye koyulmus,zaman geciriyordu belkide.
Sevgi onunlaydi...

Aydinligi arayan bense, aski da bulmaliydim.
Onu o göremedigim,izini kaybettigim, yolun üzerine koymaliydim.
O yoldan sevdalilar gecmeliydi,
Yüregi kanayanlar,yalnizlik kuytularina düsen paramparca bedenler.
Bunu düsündüm.
Ve
Kosmaya basladim,
Icimdeki cocukla bulusmak icin...

29/06....

Mehmet Yılmaz
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 01:41:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Yılmaz