İçimdeki çocuk Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

İçimde telâşla koşturan çocuklar var,
Biri anılarıma, biri aşklarıma, biri mutluluklarıma.
Hiçbirinin de ulaşamayacağına eminim.
Binbir pişmanlıklarım, keşkelerim,
Bir aslan gibi atmış pençesini enseme,
Kurtulamıyorum.
Bir savaşın ortasındayım,
Elimde kalemim bir başımayım.
Yıkmak ister beni geçmişin karanlık izleri.
Yeterince acı çekmemişimdir belki!
Bir tokat keşkelerimden,
Bir tokat üzdüklerimden.
Bak işte! Dostlarım geçer önümden,
Ne bir hayır, ne de medet umdum birinden.
Vuslat çok uzak olsa da şimdiden,
Sevilen çok yakın, bakın içimden.
Bir savaşın ortasındayım,
Altetmek isteyen dostlarım,
Gökyüzüne haykırdım delicesine,
Hata bende mi yoksa sizde mi? diye.
Sonra bana deli dediler,
İyileşmek için yanıma gelenler!
Belli ki pek sevmişim insanları,
Yoksa olmazdı bana zararları!
Vakit, ölüm vaktidir ahali!
Sevdiğime haber salın, beklesin beni.
İçimde telâşla koşturan çocuklar var,
Fakat ne benden nede içimden haberleri var!!