İçimdeki çocuk Şiiri - Mahmut Bucuka

Gözlerinden yüreğime uzunca bir yol uzayıp giderken
sonu belirsiz ufuklarda bir sen berilirsin birde sözlerinden düşen ansızın hüzünlü bir damla

Halden anlamaz kuşlar ve sen
sen diye sayıklayıp açan sonra zamansız solan bu çiçek ve bu ışkın
içimde alev sel olup akarken bir ben ağladım birde içimde pamuk şekerini çaldığın o hüzünlü çocuk

Viran olmuşken bulutlar gökyüzünde öylece asılı kala kaldı renksiz hayaller
adı konulmamışken henüz umutların
yek pare kalan yitik bir çığlıktır şimdi

iki dudak arasında yankılanan usanç yoksulluk ve ölüm
üçü arasında bocalanıp dururken
yeniden can buldu dirildi yüreğim