İçimdeki Çocuk Şiiri - Rıdvan Cankiç

İçimde konuşan bir çocuk vardı.
Sessizce, dudaklarını oynatmadan ve gözleriyle.
Sonra seni görünce sesi(m) oldu.
Sonra seninle konuşunca yüz çizgilerim coştu

Daha sonra seninle tanıştı o çocuk
Kalbi atmaya, elleri çiçek toplamaya
Ayakları sadece yürümeye değil, dans etmeye başladı.
Sonra o çocuk elini tuttu ve hiç bırakmadı

Bıraktığını sandı ama: ellerinin sıcaklığı onunla yürüdü
Onunla yattı, onunla seyahat etti, onunla çalıştı
İçimdeki o çocuk var ya
Sadece sen gittiğinde büyüdü

Ve sürekli ağladı, dönecek misin dedi.