İçimdeki Çocuk Şiiri - Tuğşah Bilge

Odamdan dışarıya çıkan gürültü,

Bir gece yarısı herkesi ürküttü.

İçimdeki çocuk yıllarca kin güttü.

Sonunda her şeyi dışarı püskürttü.

En çok zedelenen etrafımdakiler,

Kindarlığımın nedeni bizimkiler.

Hak ettiğini aldı sanırım eller.

Cezaları ne oldu ah bir bilseler.

Ve girecek rüyalarına birisi,

Veya görecekler bir ilham perisi.

Fırlayacaklar yataklarından hepsi.

Yok tu içimdeki çocuğun tepkisi.

Anlayacaklar cezaları hiçlikti.

İçimdeki çocuk koca bir yürekti.

Onun kini ne nefret ne de şiddetti.

İhtiyacı biraz sevgi ve şefkatti…