İçimdeki çocuğun güncesi Şiiri - Nuray Ekin

l

İçimdeki çocuk bugün öldü.
Öyle aniden de değil.
Acıya acıya, acıta acıta öldü.
Anlamadı, anlatamadı
Zaten geç doğmuştu.
Erken doğan kadar bedenine uyumsuz,
Doğasına yabancıydı.
Çok anlaşılır aslında ölümü.
Bir de acıtmasaydı.

ll

Doğdu, yaşadı, öldü.
Şimdi hayata katılmamış gibi
Hiç yaşamamış gibi akacak zaman.
Umursamamak lazım.

lll

Boşluk.
Ölümden mi?
Değil.
Şeklinden?
Olabilir

lV

Kirli kötü ruhların beslediği,
Beslendiği,
İyinin iyi kalamadığı
Kötünün ayrımına varılamadığı
Onca çatışmanın ortasında korktu,
Ama saklanamadı,
Saldırdı ama vuramadı.
Kaçamadı
Dönemedi
Bulamadı
Ama en beteri
Anlamadı anlatamadı.

V

Gidince
Zaten anlayacak
Ve anlatacak bir şey kalmadığından,
Geride kalanlar için
Sulh kaçınılmaz olacak.
Ve saadet olağan bir unsur olarak
Ebediyyen varolacak.

Vl

Yas tutmak boş.
Hayıflanmak, düşünmek anlamsız.
Tekrarı olacak.
Ve hiç biri acıtmayacak.
Acı tekil ve kişiye özel.

Vll

Kim galip?
Ölen mi?
Öldüren mi?
Ölüme tanık olanlar,
Ya da ortam hazırlayanlar mı?
Belki hiç biri belki hepsi.
Farkeder mi?
En iyi zafer makyajını kim yapıyorsa,
En masum duruşu kim teni gibi taşıyorsa
Ve kim bunları gerçek diye anıyorsa
O galip.
Belki biri, birkaçı ya da hepsi.

Vlll

Yaşamak…
Nasıl gerekiyorsa öyle.
İstediğin gibi,
İstenildiği gibi.
Miş gibi.
Gerçekmiş gibi.

lX

İşte hayat.
Eğlen vur hızlı kaç.
Yakalan yalvar.
Ağla vur yine kaç.
İma et,
İnkar et kaç.
Kaç zaten ebe yok.
Saklan sobele.
Sobelen.
Ebe olursan oynayacağın tek oyun körebe.
İşte zafer…
Al ama paylaşma,
Paylaştığına ikna et.
İnandırıcı ol.
Zamana bırak.
Unutma!
İnandıran gerçek değil zamandır.
Görmezden gel,
Duymazdan gel,
İnkar et,
Boynunu bük,
Güç zayıflarda, zayıf bıraktıklarında
Al.
Vur kaç.
Özür dile,
Mazeret bul,
İkna et,
Dipte kal,
Nefes al belli etme,
Kaç.
Görünmeyecek kadar hızlı vur,
Masumiyete sığın,
Zamana bırak.

X

İçimdeki çocuk bugün öldü,
Ben büyüdüm.