Ne savaşlar gördüm, ne yenilgiler tattım,
Hayat, bana en sert tokadını attı her defasında.
Dizlerim kanadı düşüp kalkmaktan,
Ama hiç vazgeçmedim, hep yürüdüm yollarımda.
Bir rüzgâr esti, bazen savurdu beni,
Bazen bir dağ gibi dikildim karşısında.
Düşsem de kalksam da,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta