Bir ayağı kırıktır hep soframın
Bir sandalyem eksik..
Zemin dibi bir kör odada ölmeyi arzuluyorum artık
Hayat,yeterince yoklukla geçiyor penceremin önünden; izliyorum.
Bana edilen dualar topraktan,taştan olsun istiyorum.
İstiyorum ama..
İçimdeki buzullar kırılmadıkça,terlemiyor ecel alnımda..
Kayıt Tarihi : 31.3.2014 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!