Alıp ele zamanı mekana bağlayınca
Göğsümdeki boşluğun içine düşüyorum
En yakın dostu birden ölmüş bir insan gibi
Dost meclisi içinde gurbeti yaşıyorum
İçimde haykırışlar bir göçü müjdeliyor
Beynimdeki matkaplar bir mermeri deliyor
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta