İçimdeki Boşluk Şiiri - Emine Sipahi

Ben senin boşluğunu kapatamadım
O boşluk ...hep orda , kırıla döküle,
Hiç canım yanmadı mı benim?
Hiç canım yanmadı mı ?
Sadece senin mi canın candı.

Evet korkuyorum, kaçıyorum
Çünkü beni, yakıp kül edeceksin biliyorum.
Senin gözlerine bakmak,
Her hangi bir kişinin,gözlerine bakmak gibi değil ki.
Gözlerine bakmak...
Mesafeler uzak olsa da, hislerin uzak olmamasıydı.

Ama mümkünü olmayan , bu aşk,
Sanki sırtımda ki kayayla,dağa çıkmak kadar zordu.
Bir insanın tuttuğu dal , hep elinde kurur mu ?

Ben sana bu güne kadar , asla yalan söylemedim.
Olmadığım biri gibi davranmadım, asla...
Ama dedim ya..aramızda engeller var.

İnsanlar.. gider hayatımızdan,
Ama hatıraları kalır, acılar kalır.

O gözler sadece benim olacaktı,
Sadece bana bakacaktı.
Ben senin, öfkene...her şeyine razıydım.

Acımıyor muş ,gibi yapıyorum,
Ama inan.. canım çok acıyor.
Çıkmıyorsun içimden.
Seni söküp atmak istiyorum kalbimden.

Gönül isterdi ki.. böyle olmasın.
Ama... ne yazık ki , insanın istediği her şey olmuyor.
Ayakta durduğuma bakma..
Bedenim yürüyen ceset misali.