İçimdeki Boşluk Şiiri - Adem Öztürk

İçimdeki boşluk seni doldurur,
Beni alır duvardan duvara vurur.
Vücut bulamamış hayallerim karışır karanlığıma,
Bir bir ölür sadakatım.
Sözlerim vardı yalnızlıktan yıkılan,
Dualarım vardı,
Kim içindi bu kadar gözyaşı,
İçimdeki dilsiz çığırtkan beni bitirir,
Boynuma atılmış ilmik haddini aştı çoktan.
Sigaraya bağlanmış umutlarım vardı hani,
Yavaş içilirdi bazen,
Bazen de acele ederdik son otobüs kaçmadan,
Sevdalarım dı ateşinde yaktığım,
Doldurmak için uğraştığım yokluğundu,
Dumana boğarak beyaz zehirinde...
İçime ağlarken açıldığım okyanusumdu,
Damla damla biriktirdiğim.
Şimdi sigara geçti hayatımdan,
Boğazıma doldu hatıralar,
Dudağımda acısı kaldı geçmisin,
Damağımda ekşi bir sen...
Bu öksürerek atmaya çalıştığım yıllar,
Kokulu bir izmaritin tiksinç parçası kaldı elimde,
Hayatın kokusu sinmiş üzerime,
Yıkan gel diyorsun,
Ama sende biraz hayat kokuyorsun,
İçimdeki boşluk seni doldurur,
Beni alır yerden yere vurur,
Beni alır sana vurur.