Sabahın kör karanlığında kalmış duygularım,
Karanlığa yazılmış birer yıldız sekmeleri.
Ve günle siliniyorlar birden bire,
Yıldızların güneşe mahkumiyetleri gibi.
Ve ben gece anılarıma uzanıyorum nafile.
O kadar uzaklar ki;
ULAŞILMAZ olduğunu,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Yoksa-yoksa-yoksa bir gün, BEN çıkacak içimden,
Çok, ama çok korkuyorum...
Ve ağırlaştırılmış müebbette mahkum ediyorum BEN i
insanın kendini kendi yüreğine hapsetmesi bazen ne acıdır anlar vardırya ben kimim neyim neden ben böyleyim neden neden nedenler hayatın keşkeleri ve kaybolum giden zaman
kutlarım dost kalem mükemmel bir şiir siz kendinizi yinede müebete mahkum etmeyin:)
Hani bazı anlar vardır..Şu an ölsem , şu an kaybolsam dediğimiz anlar...ateşle vurulup gözyaşlarımızla söndürmeye çalıştığımız anlar. sığınmış yalnızlığımızın adına...
Selamlar susmayan yüreklere..
içsel hesaplaşma galiba anladığım kadarıyla.....
şiire konu olacak kadar drin bir çalışma
saygıyla
Yoksa-yoksa-yoksa bir gün, BEN çıkacak içimden,
Çok, ama çok korkuyorum...
Ve ağırlaştırılmış müebbette mahkum ediyorum BEN liğimi.
Ne acı!..Bu sancıyı ancak yaşayan biliyor olmalı... Bastırılmış 'Ben' liklerle umuda srılmak ne kadar mümkündür bilinmez...
Bu etkili dizelere idi alkışım..Duyuyorsunuz değil mi?
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta