İçimdeki Ayaz Şiiri - Sami Yalçınkaya

Yüreğin sesi kesildi,
Işıklar söndü gece olmadan
Sabahın ilk ışıklarında.
Sevda yok,sevgiliye giden yol artık yok,
Viraneler var adım başı
Gönül kapılarında.
Aşk yaşanır sadece
Dilenmez,el açılmaz maşuklara
Ruhtan uçmuşsa sevda kuşu,
Bir daha dönmez kan kırmızı pıtırcığa.
Gün yoldan çekilme günü
Ardında binlerce anıyı bırakma pahasına,
Dalgaya kürek çekilirmi?
İmkansız aşka çaba boşa.
Deniz durulmuş bugün,
Kuşlar yorulmuş,
Aşkın sesi susmuş,
Gönül gamlı baykuşa dönmüş,
Acı yok,sızı yok,
İğneler batırsalar,bıçaklarla yarsalar,
Tenden akacak bir damla kan yok,
Kalp ağlarken maziye
Bedenin esamesi yok.
Alışır yürekler,
Susar elbet bir gün kanayan gönüller,
Bundan öteye ölüm yok.
Bir güvercin kondu dalıma,
Yıllar önce günlerden Haziran
Esmer benekleri olan,
Uçtu dalımdan ansızın narin,kırılgan,
Ardına bakmadan,
Yine aylardan Haziran.
Hazan değil,bahar değil ama yaz da değil,
Koyu bir ayaz içimi kavuran,
Soruyorum geriye nemi kalan bir büyük aşktan?
Paramparça bir kalp,
Devasız bir acı,
Ruhu yakan...