İçimdeki At Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

-Bulgar şairi Voymir Asenov’a-

içimde bir at koşuyor dörtnala
yağız bir at, yavuz bir at, tez bir at;
ayakları ayak değil de kanat,
çıkagelmiş rest çekip bir masala.
besbelli tükenmiş önünde mekân,
mey mi içmiş acep kırklar elinden?
ter damlıyor eyerinden, geminden,
gözlerinde ateş, burnunda duman.
şimşek şimşek nallarında parlaklık,
dalgalı bir deniz gibi yelesi;
deprem koparıyor her kişnemesi,
göklerin kumaşı bu yüzden yırtık.
kulağım hep senin sesini dinler
coş genç atım, koş genç atım, dinç atım
senin gibi şaha kalksın hayatım
kıskananlar varsın zemmim etsinler:
ahmet emin artık hepten şaşırdı,
utanmadan, hiç bakmadan yaşına,
bu kez yine sevdiği dağ başına
genç bir atla körpe bir kız kaçırdı.